Από παιδί μάζευα τις εικόνες/

περίμενα μέχρι να δοθεί η εντολή,/

ο κλήρος της Λάχεσης,/

η επιλογή μετά το λειμώνα/

μόνος να υφάνω το νήμα στο αδράχτι.

Τα ενθυμήματα από τους μυκηθμούς στο στόμιο/

με τη Μνημοσύνη παρούσα  σ π έ ρ χ ο ν τ α ι/

για να θυμάσαι τα στοιχειωμένα πρόσωπα των διάπυρων τιμωρών σου.

(Αυλητής, Α, σ.9)